Ja, het is zover! Er groeit een baby in jouw buik. Met de test in je trillende hand en een bonkend hart, kijk je naar dat tweede streepje.  Er gaat van alles door je heen. Je legt je handen op je buik en kijkt nog eens naar die test. Als het een gewenste zwangerschap is dan overheerst in eerste instantie blijdschap. Je vertelt het aan je eventuele partner en daarna aan je allerliefste dierbaren, want die mogen het als eerste weten. Dan plan je een afspraak bij de verloskundige. Als blijkt dat alles goed gaat ga je met allerlei informatie weer terug naar huis. Wat ga je doen met al die informatie? Belandt het direct in de oud papier container? Met andere woorden: ''ik zie wel hoe het loopt, ik ben niet de eerste die gaat bevallen'',... Of ga jij direct allerlei informatie inwinnen, boeken lezen, cursussen plannen? Zwanger zijn is één grote TRANSFORMATIE. Je persoonlijke ontwikkeling speelt ook een hele grote rol. Wil je hier nog iets mee? Ben jij je bewust van generatie patronen en wil je die doorbreken? Voel je emoties die je helemaal niet kunt plaatsen, omdat ze van je voorouders zijn. Hoe mooi is het als je daarmee aan de slag mag gaan. In alle eerlijkheid. Ik was diegene die zei: ''ik ben niet de eerste die gaat bevallen, dus ik denk dat ik het ook wel kan''. Ik heb welgeteld één boek gelezen. ''Veilig Bevallen'' van Beatrijs Smulders en volgde een paar consulten haptonomische zwangerschapstherapie.Ik voelde aan alles dat dit iets heel natuurlijks is, niet iets medisch, dus geen reden om naar het ziekenhuis te moeten. Als het gaat om bevallen dan was ik wel een geluksvogel hoor, want ondanks dat ik geen kennis had en ook niet wist wat er kon gebeuren en wat mijn opties waren verliepen mijn bevallingen heel soepel.  Achteraf gezien ben ik echt heel dankbaar met deze bevallingen, want wat áls het anders gelopen was?Ik ken mezelf wel een beetje. Ik zou echt van slag zijn geweest. Hoe had ik dan teruggekeken op al mijn bevallingen? Nu kijk ik gelukkig liefdevol en trots terug op ál mijn bevallingen. En ze waren alle 5 weer anders! Met alle kennis die ik nu heb, zou ik nog wel een keertje zwanger willen zijn. Gaat niet gebeuren hoor !! Gewoon om het anders te beleven. Ik weet nu wat de opties zijn. Ik had nog nooit gehoord van een (halve) lotus bevalling. Of die oxytocine prik, die na de bevalling bijna automatisch wordt gezet.... Sommige dingen zou ik nu wel echt heel anders hebben gedaan. Nog meer bewust bezig zijn met de hele transformatie die de  zwangerschap met zich meebrengt. Baal ik er van? Vind ik het vreselijk jammer? JA! Als ik nu nog een keer zwanger zou zijn (gaat écht niet gebeuren hoor. Ik zeg het nog maar een keer ;) ) !!! dan ga ik het anders beleven. Nóg bewuster beleven.  Ik wil sowieso een doula. Misschien wel 2! Ik kan niet kiezen namelijk. Mijn partner deed het echt fantastisch hoor, maar ik weet nu die toegevoegde waarde van een doula. Los van de rol van een doula.... Ik heb nu ook redelijk wat kennis over het geboorteproces, de fysiologie van de baring. Over complicaties die kunnen optreden en de interventies die daarop volgen, de geboorte van de placenta. Het uit laten kloppen van de navelstreng en ga zo maar door. Ben je zwanger of van plan om zwanger te worden. Wil jij positief terug kunnen kijken op jouw bevalling? Dit heb jij zelf in de hand! Ook al loopt het anders dan gehoopt. Bereid je voor! Praat erover met je verloskundige / gynaecoloog. Lees boeken. Er is zoveel! En ga naar die cursus waar jij je goed bij voelt. Er is tegenwoordig zoveel meer dan een puf-cursus.Als ik jouw doula ben dan krijg je informatie over fysiologie van de baring, houdingen, drukpunten, complicaties, interventies. Vooral, wat zijn jouw opties als zwangere! Als jij nu zwanger bent van een tweede kindje. Wat zou je graag anders willen? Wat heb jij gedaan om je voor te bereiden op de zwangerschap- en/of bevalling? Lieve (aanstaande) ouder(s), investeer in de geboorte van je/jullie kindje! Als je gaat trouwen, dan zeg je ook niet: '' we zien wel hoe het loopt, er zijn al zovelen getrouwd''. Waarschijnlijk gaat het enorme teleurstelling worden, omdat het niet ging zoals je had gehoopt. Gun het jezelf ! Investeer !Ik schrijf dit niet om je te overtuigen dat je iets MOET doen. Achteraf gezien, met alle kennis merk ik nu dat ik het écht heel jammer vind. ''Had ik maar..... En dat terwijl ik normaal gesproken alles tot in de puntjes geregeld wil hebben. Denk er nog eens over na hoe jij de zwangerschap en geboorte wilt beleven. Liefs, Doula Sabrina 

Mijn Missie | Parents Village | Bij mijn dochter Amélie op de peuterspeelzaal (psz) ontstond er een hele fijne interactie tussen ouders. Amélie had het met een aantal vriendinnetjes zo gezellig dat er ook na het peuterspelen werd afgesproken. Zo hadden we in de zomer een picknick. Helemaal geen poeha, gewoon simpel! Iedereen nam iets kleins mee om te eten. We hebben ook al eens afgesproken in een indoorspeeltuin of gewoon bij iemand thuis. Alles is mogelijk. Terwijl de kinderen spelen, kletsen de ouders er lustig op los. De gespreksonderwerpen gaan alle kanten op. Soms komen we niet bij van het lachen en op andere momenten heeft een ouder even behoefte om te ventileren. Hoe fijn is het dan als je je gehoord en begrepen voelt door andere ouders. We kunnen elkaars dingen niet oplossen, maar er wel voor elkaar zijn. Elkaar ondersteunen. Gewoon luisteren naar wat de ander te vertellen heeft. Mijn tip: maak een groepsapp aan. Die van ons heet Parent Village: it takes a village to raise a parent and a child! Vertaald: ''je hebt een dorp nodig om een kind op te voeden'', is een spreekwoord dat betekent dat een hele gemeenschap van mensen moet zorgen voor en een positieve interactie met kinderen moet hebben, zodat die kinderen kunnen ervaren en groeien in een veilige en gezonde omgeving. Iedere ouder is welkom in deze app. De app is echt bedoeld voor fijne geweldloze communicatie en om samen leuke laagdrempelige activiteiten te ondernemen. Gezellig naar het park. Écht, het kost totaal geen moeite en het is heel gezellig om met andere ouders af te spreken. Zeker in vakanties is het zo fijn om even bij elkaar te komen. Vanmiddag bij zwemles was er een moeder en één van haar kinderen had even een break down moment. Die moeder zat er echt wel doorheen. Haar gezicht was vuurrood en ze had rode vlekken in haar nek.Als je op zo'n moment even je hand op haar schouder kunt leggen en tegen haar durft te zeggen: ''ik zie dat je het echt even heel zwaar hebt, maar wat doe je het fantastisch! Dit kan een enorm verschil maken voor een ouder!  Laten we allemaal wat meer naar elkaar omkijken! Ook als het een ´vreemde´ is. We zitten tenslotte allemaal in hetzelfde schuitje dat opvoeden heet! Wees lief voor elkaar. Niet alleen tijdens Kerst is, maar voor altijd! Ik ben benieuwd of jij je geïnspireerd voelt om in jouw woonplaats ook iets te ondernemen/organiseren voor ouders. Je kunt beginnen met het uitnodigen van wat bekende ouders van school bijvoorbeeld. Kijk ook eens om je heen op het schoolplein en durf in contact te komen met die ouder die altijd alleen staat. En denk er aan: ''jij kunt het verschil maken voor die ene ouder''. Doe je met mij mee? Start jij ook een ''Parent Village'' appgroep in jouw woonplaats? Misschien als goede voornemen? Zullen we proberen om elkaar minder te beoordelen en méér te ondersteunen? Zo ja, ik zou het erg leuk vinden als je even een reactie achterlaat. Liefs, Sabrina